- қаиқ
- [قئيق]т. киштии хурд, заврақ; қаиқи бодбондор заврақи бо вазиши бод ҳаракаткунанда; қаиқи мотордор қаиқи ба воситаи мотор ҳаракаткунанда; пойгаи қаиқ мусобиқа дар қаиқронӣ; қаиқ рондан ба заврақ савор шуда онро ба таҳрик овардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
